2013-07-01 20:00
|
|
2013-07-01 20:00 |
Eén keer klonk zaterdag in Buitenpost de welbekende oerkeet van fierljepper Bart Helmholt na een sprong van formaat.
De Burgumer verzilverde zijn tweede finalesprong met een schansrecord van 20,86 meter en had dus reden voor een klein feestje. Met de nadruk op klein, want de vreugde was gezien zijn verder kleurloze wedstrijd niet van dien aard dat Helmholt met een grote glimlach huiswaarts keerde. Collega-topklasser Ysbrand Galama verliet de schansen zelfs met een gezicht op onweer, maar dat had dan weer een heel andere reden.
In de tweede finalesprong kwam Galama aan het einde van zijn aanloop met zijn voet klem te zitten in de roller, waar de stok aan bevestigd is, greep vervolgens half mis en belandde op pijnlijke wijze in het water. De gevolgen waren vier flink geteisterde tenen, een oplawaai op zijn borst van de stok en bovenal een ziedende hoofdpersoon zelf.
Galama beende op z’n Galama’s weg en een kwartier later was zijn woede nog maar amper gezakt.
,,Wat is nu belangrijker? De veiligheid van de stok of die van de ljepper?”, foeterde Galama. ,,Dit is mij vorig jaar ook al eens overkomen in It Heidenskip en ik heb toen direct aangegeven dat er iets moest gebeuren, maar ik heb er nooit meer iets van gehoord. Ik ben bovendien zeker niet de enige. Dan is dit is gewoon pure laksheid. Als het licht op rood staat en er wordt toch gesprongen, weet de technische commissie niet hoe snel ze erbij moet zijn. Maar als het over belangrijke zaken gaat, blijft het stil. Nee, ik heb er even geen goede woorden meer voor over.”
De TC reageerde desgevraagd bij monde van Theun Scherjon en stelde graag nog eens in conclaaf te gaan met Galama en andere ljeppers. ,,Hoewel de situatie naar ons idee veilig is, is dit zeker een reden om nog eens in gesprek te gaan met de ljeppers. Inderdaad, Ysbrand heeft zijn bezwaren vorig jaar al aangegeven. Toen hebben we er wel degelijk naar gekeken, maar we hebben geen problemen geconstateerd. Ook bij de jaarlijkse keuring in het voorjaar hebben we geen gevaren ontdekt. “Galama gaf aan dat de Hollandse collega’s van de Polsstokbond al langere tijd een bredere en dichte roller hanteren, waarbij dergelijke ongevallen uit de weg worden gegaan. ,,Het moge duidelijk zijn dat de veiligheid van de ljeppers wel degelijk voorop staat”, zei Scherjon op zijn beurt. ,,Maar voordat ik inhoudelijk op de materie kan reageren, wil ik eerst de problemen van de springers zelf aanhoren.”
Galama’s broer Oane ging de finale bij de senioren topklasse in met de beste papieren dankzij een eerste afstand van 19,60. De ljepper uit It Heidenskip verbeterde die afstand in de eindstrijd nog eens met twee centimeter, maar in dezelfde ronde had Helmholt zijn schansrecord al binnen. ,,Ik hoor zo’n afstand uit te bouwen, maar dat wil nog niet helemaal vlotten”, baalde Galama, die Thewis Hobma (19,59) wel op plek drie wist te houden. ,,Die tweede finalesprong was dan wel iets verder, maar ik ging te snel over. Dan heb je geen mooi zweefmoment en kun je een echte topafstand wel vergeten. Gelukkig pak ik in elk geval de nodige punten voor het klassement.”
Dat Galama de loef werd afgestoken door Helmholt, was misschien geen verrassing, maar die laatste sprak al van een ‘mazzeltje’ dat hij de eindstrijd bereikte met een magere 17,78. ,,Het is dat een paar jongens mij gespaard hebben, want met zo’n afstand hoor je niet meer mee te doen in de finale. Dat schansrecord is hartstikke mooi en één goede sprong is inderdaad genoeg voor de wedstrijd, maar niet voor mij. In mijn eerste drie pogingen zat geen enkele lijn. Dat maakt me niet enorm vrolijk, moet ik zeggen.”
Ondanks de moeizame eerste fase van het seizoen is Helmholts nog net zo stellig in zijn doel om dit jaar voor het eerst over de 22 meter te gaan. ,,Toen ik twee jaar terug mijn persoonlijk record van 21,51 in Linschoten pakte, had ik een heel seizoen bijster weinig laten zien. Dat geeft al aan dat een topafstand er zomaar uit kan rollen. Nu mis ik hooguit wat trainingsroutine door het slechte weer van de laatste weken, maar qua resultaten zie je dat niet eens terug. Nee, wat dat betreft is er niets veranderd.”
Bij de junioren ging clubgenoot Age Hulder met de zege aan de haal dankzij een afstand van 17,50, waarmee hij Sytse Bokma (17,38) en Hans Ulco de Boer (17,28) nipt achter zich liet. IJlster Bobby Zwaagman greep met een sprong van 16,38 de winst bij de jongens, waar plaatsgenoot en nummer twee Tom Hoekstra zich met 16,10 op zak had afgemeld voor de finale. Wiebe Auke Postma werd derde in 15,40.
Noardburgumse Hillianne van der Wal trok aan het langste eind bij de vrouwen en noteerde 14,85. Daarmee bleef ze Klaske Nauta (14,41) voor, terwijl Anna Kramer derde werd met een persoonlijk record van 13,77.