|
2005-05-05 13:49 |
Wat bedoeld was als een Indoor wedstrijdje om het af te leren liep uit in een titanenstrijd tussen Henk en Erik en in totaal zes 14 meter sprongen.
Een weekje van tevoren werd bekend dat er toch nog een laatste wedstrijd Indoor zou worden gehouden voor het Outdoor seizoen begint. Een aantal "vaste klanten" had er gewoon nog even een keertje zin in om er een gezellig avondje van te maken, niet voor de prestige, maar gewoon voor de lol. De organisatie van de Indoor wedstrijden stemde hier mee in en scheef de wedstrijd uit om te houden op 4 mei.
Zoals de verwachting was, was de opkomst zeer gering. Uiteindelijk deden slechts 4 personen mee. Ondanks mijn zware verkoudheid kon ik het toch niet laten om ook lekker mee te doen. Een beetje beweging kan tenslotte geen kwaad, maar wel oppassen dat ik geen nat pak haal.
Tot mijn verbazing was de eerste sprong, die aanvoelde als een routine sprong, al meteen een nieuw Indoor record van 14.02. Daar zit dus meer in. Even later maakt Henk een erg mooie sprong en die blijkt precies even ver. Volgens mij is dat uniek, dat iemand een officieel record evenaart wat niet op zijn naam staat. Vorig Outdoor seizoen hadden we natuurlijk wel Jaco de Groot die zijn eigen 18.74 evenaarde.
Daarna liep het tegen achten en hebben we i.v.m. dodenherdenking een pauze ingelast. In het restaurant hebben we de TV aangezet en de twee minuten stilte in acht genomen. Even later zijn we weer gaan springen.
In mijn 4e sprong kreeg ik de stok rustig recht over het dode punt en kon ik de voor mij kenmerkende uitsprong optimaal uitvoeren. Ik had wel de kans om de betere uitsprong (a la Jaco) te proberen, maar daar koos ik niet voor. Deze goed uitgevoerde sprong kwam op 14.21, wederom een nieuw Indoor record.
In de finale kwam Henk met twee goede sprongen op 14.00 en een nieuw PR van 14.05. Dreiging genoeg, maar de uitsprong kwam er toch niet helemaal uit. Ik had mij inmiddels voorgenomen om, als ik de kans kreeg, de goede uitsprong (=andere uitsprong techniek) te proberen. Dat is me ooit met een training met een korte stok wel eens gelukt, maar in wedstrijden nog nooit. In mijn tweede finalesprong was het dan zover. Ik had de stok wederom goed onder controle en ging rustig recht over het dode punt. Dan dus toch maar die goede uitsprong proberen. Het voelde wat onwennig, maar wel goed. Ik zette hem niet helemaal met volle kracht in, maar het was technisch wel goed. Dit resulteerde in de uiteindelijk beste afstand van de avond en het 3e Indoor record van de avond: 14.41.
De sprongen van Henk en mijzelf die de avond afsluiten, zouden we op voorhand enorme sprongen hebben genoemd, maar gezien het nivo van deze wedstrijd waren het slechts magere sprongen. Zo zie je maar weer dat goede dingen snel wennen. Al met al was het in ieder geval een gezellige avond met veel mooie sprongen. Nu maar hopen dat we dit in het Outdoor seizoen ook kunnen waarmaken.