2005-09-01 16:21
|
|
2005-09-01 16:21 |
Uit de Leeuwarder Courant van 29 augustus 2005
POLSBROEKERDAM Frieslands beste fierljeppers hebben zaterdag het in de breedte sterkste seizoen ooit in mineur afgesloten. Daar waar de beste drie topklassers, Klaas Haanstra, Henk Schievink en Bart Helmholt, de laatste vier klassementswedstrijden 18-metersprongen produceerden, faalde het trio uitgerekend op het NK in Polsbroekerdam.
Omdat Erik Bos met een prachtige 18,73 meter en Theo van Kooten met 18,58 wel op het moment suprème presteerden — voor beiden een persoonlijk record - ging de nationale titel en het zilver naar de twee Hollandse springers. Klaas Haanstra werd met 17,78 op zeer ruime afstand derde.
Uiteraard werd er na afloop in en rond de feesttent in Polsbroekerdam lang en breed nagepraat en gezocht naar een verklaring. Dat die, omdat het een individuele sport is, talrijk waren mag geen verrassing zijn. Eén reden kwam echter wel vaak naar voren; trainen op de accommodatie van een belangrijke wedstrijd.
Want geen van de drie Friese toppers had donderdagavond, de vaste avond voor een NK waarop de accommodatie verkend kan worden, de moeite genomen naar Polsbroekerdam te gaan.„ Ik die It altyd as wy in NK yn Hollân hienen", reageert oud Nederlands kampioen Bjinse Wolters. „Krijst it gefoel fan'e skâns goed te pakken. Ik tink dat de Friezen hjoed de earste sprong brûke moatte hienen om dat gefoel te krijen, wylst se mei in training dy earste sprong al fuort foar in goeie ôfstan gean koenen."
Haanstra was het niet met Wolters eens. „Ik ha hjir wol faker sprongen, yn 1999 op It NK, op in twakamp, dus ik wit wol hoe't it hjir springt. Ik tink dat wy us te lang mei it heljen fan'e finale dwaande hâlde moasten. En yn dy finale moasten wy alle trije dy sublime sprong meitsje, hast in Frysk rekord, om noch te winnen. En ik bie vol in goeie foarm, mar net in sublirne."
Bart Helmholt, met 17,69 vijfde, had wel een goed gevoel. ..Ik hie ek sein dat ik it NK winne soe mei in Frysk rekord. Mar it wie sa as it hiele seizoen; krekt net. Ik ha fiif hiele lekkere sprongen makke, mar gong krekt net rjocht oer. Mar hast tink ik wol gelyk dat in training better west wie. Dan wie de earste sprong krekt wat better west en hiest dy al pleatst foar de finale. En dan hast ien sprong mear hân foar dy hiele fiere ôfstân."
Hannes (winst bij de junioren) en Jacob Scherjon (tweede hij de jongens) bewezen dat een training in Holland niet alleen professioneler is, maar ook helpt.