2011-09-22 20:25 |
Door Jeannette van Schaik
Eindelijk, de ouders mochten ook weer een sprong wagen.
Een traditie is om bij de laatste wedstrijd van het jaar ook de ouders te laten springen. Dit jaar waren dat 8 heren en 1 dame die de strijd met hun zoon of dochter aandurfden.
Alhoewel er veel ouders waren die verder sprongen dan de jeugd was dat niet altijd zo. Er waren een aantal jeugdspringers die kunnen zeggen dat zij beter kunnen springen dan hun vader of moeder.
Er waren ook een aantal oud-springers bij die nog heel goed wisten hoe het moest. Daardoor ontstond er een ware strijd om de beker en was het nog heel spannend. Ook heb ik wel vernomen dat zelfs deze ouders stiekem toch even geoefend hadden, waarbij zelfs zij niet altijd droog de overkant wisten te halen. Maar vandaag was het de dag. Zij mochten laten zien dat zij het nog heel goed konden.
Als eerste waagde Lambert Groothedde, vader van Demi, het er op. En het ging goed hoor, hij was het nog niet verleerd. Hij zette een keurige afstand van 9.72 meter op de borden.
Ga daar maar eens aan staan. Dat was het voor Ronald Overbeek, vader van Reinier. Hij springt nog steeds wel eens, maar dat is op de grote schans. Dat is wel even wat anders. Het ging goed en hij belandde bij 9.50 meter in het zandbed.
De beurt was aan Ben van Schaik, vader van Femke. Ook oud springer en coach van de jeugdspringers. Hij weet heel goed hoe het allemaal moet en brengt dat op de jeugd over. Maar om het even zelf uit te voeren is toch wat anders. Maar ook hij had het nog niet verleerd. Een prima sprong van 8.91 meter was het resultaat. Een tweede poging ging beter en daarbij ging hij zelfs naar de 9.01 meter waarmee hij op een derde plaats eindigde.
Nog een oud springer, heb ik me laten vertellen, was Johan Stigter, vader van Jonathan. Hij zou de goede afstand van zijn zoon wel even verbeteren. Maar oeps, het was lang geleden en ik denk dat het een klein beetje tegenviel voor hem. Het was wel een mooie sprong waarbij hij 8.40 meter verder kwam dan het einde van de schans. Maar nog niet ver genoeg naar zijn zin. In zijn tweede poging nog verder te springen ging het beter. En jawel hoor, het was niet veel, maar het was wel verder als Jonathan zijn afstand. Johan zette een keurige 9.00 meter neer en eindigde daarmee op de vierde plaats.
Jeroen Klever liep al wat nerveurs heen en weer, want zijn dochter Jessica had die morgen goed gesprongen en nu was hij aan de beurt. Helaas lukte het hem niet verder te springen. Hij bleef bij 6.70 meter in het zandbed staan. Wel had hij nog een tweede kans, daar was de uitsprong wel goed, maar Jeroen viel wat terug en dat kostte hem wel de nodige centimeters. De tweede afstand was dan ook niet verder als de eerste, bij 6.42 meter werd het stokje in het zandbed geplaatst. En daarmee heeft Jessica voorlopig een jaar lang 59 centimeter verder gesprongen als haar vader.
De volgende ouder mocht het ook weer wagen, we zien hem ieder jaar weer terug. Jaap Brokking, vader van Marleen. Zijn zoons zijn al naar de grote schans, maar dit jaar mocht hij de strijd met zijn dochter aangaan. Nu is vader denk ik na al die jaren al meer ervaren dan dochter die nog maar net begonnen is, dus dat moest lukken. En ja hoor, soepel ging Jaap naar de overkant en zette een keurige afstand van 6.69 meter neer. Ook in de tweede sprong ging het weer goed en hij verbeterde zijn eerste afstand naar 6.90 meter.
De zoon van Jeroen den Oudsten, Jeremy, springt ook nog niet zo heel lang mee. Maar naar mijn mening heeft vader ook nog niet heel veel ervaring. Een eerlijke onderlinge wedstrijd tussen vader en zoon dus. En in eerste instantie kon vader het niet van zoon winnen. De afstand van 5.87 meter was net niet ver genoeg. Maar na de eerste sprong wist hij hoe het moest en het ging dan ook bij de tweede sprong een stuk beter. Daar belandde Jeroen bij 7.98 meter in het zandbed en won de strijd van zoon Jeremy.
En dan Gerad Kok, vader van Rogier, nog. Ook zijn zoon had het heel goed gedaan deze morgen. Ga er dan maar eens aanstaan om ook gelijk zo goed te springen. Zijn eerste sprong, eigenllijk een oefensprong, ging best aardig en was goed voor een afstand van 7.15 meter. Dat moet dus lukken bij de tweede poging. Het ging wel beter als zijn eerste sprong. Maar met 7.78 meter was het net 13 centimeter te kort om zoon Rogier te evenaren.
Dan als enige dam in het gezelschap, Annemieke Boom, moeder van Casper. De afstand van zoon Casper was 8.43 meter en wel heel hoog gegrepen. Maar haar restte de eer van de dames wel hoog te houden door in ieder geval droog de overkant te halen. De eerste ronde lukte haar dat nog niet en was zij net nat. Maar de tweede ronde ging het een stuk beter. Met een mooie 6.00 meter wist zij wel met een beker naar huis te gaan.
Het was voor velen niet te doen om de strijd met een aantal oud springers aan te gaan. Maar zelfs de oude springers onder elkaar maakten de tweede ronde heel spannend. Als eerste was Lambert Groothedde aan de beurt. Hij wilde wel heel graag winnen, maar hij was niet de enige die dat wilde. Hij deed zijn uiterste best om een goede sprong neer te zetten. Dat lukt heel goed, want 10.21 meter wat het resultaat.
Maar ook Ronald Overbeek ging voor de felbegeerde beker. Ook hij kan ver springen en dat lukte dit keer ook heel goed. Met een afstand van 10.53 meter ging hij met de beker naar huis.
En zo is er een einde gekomen aan een seizoen dat veel hoogepunten kende. Er zijn nieuwe schansrecords gesprongen, er zijn nieuwe klassementsrecords gesprongen. Maar ook zijn er heel veel jeugdspringers die hun licentie hebben gehaald, meer als voorgaande jaren. Het niveau groeit ieder jaar. Dat is te danken aan de inzet van de jeugdspringers die graag de strijd met elkaar aangaan en daardoor steeds beter worden.
Het is ook te danken aan de vele, vele vrijwilligers die de jeugd daarbij willen helpen. Door hun inzet word er ieder jaar weer een mooi resultaat neergezet en bezorgen zij heel veel jeugdspringers een mooi en leuk seizoen.
Maar ok werden vele wedstrijden geteisterd door regen, wind of kou. Maar de jeugdspringers waren altijd enthousiast om te springen en het was supergezellig met elkaar.
We gaan nu beginnen aan een winterstop wat wedstrijden en trainingen betreft. Begin mei 2012 zijn de eerste wedstrijden weer. Ik wens jullie een goede winter en tot volgend jaar.