FD: Bloedziekte krijgt Scherjon niet kapot

Het leven lachte hem toe in 2010. En toen ging het mis. Het leek leukemie, het bleek een bloedziekte.

Van topsporter werd hij patiënt. Maar twee jaar later heeft fierljepper Jacob Scherjon (22) de ziekte overwonnen. Vandaag keert hij in Winsum voor het eerst terug tijdens het FK.

terombocyten. ,,Het zou een mooi scrabblewoord Tzijn.” Een lach klinkt. Het is 2010, zomaar een woensdagavond in Noardburgum. Een grapje moet kunnen, zegt Jacob Scherjon tijdens het interview. De dan twintigjarige fierljepper probeert de moed erin te houden nadat voorafgaand aan de Friese kampioenschappen zijn leven op de kop is gezet. Hij is geveld door wat het best omschreven kan worden als een bloedziekte en hij mag zich opmaken voor een herstel dat jaren kan duren.

Hoe anders is het nu, twee jaar later. Inmiddels zijn er veel dingen veranderd. Met vriendin Hannie en dochtertje Lois woont de fierljepper van de afdeling Burgum tegenwoordig in Gytsjerk. Dochtertje Lois is al bijna drie jaar oud. ,,En de hond is er niet meer, we hebben nu twee katten”, zegt Scherjon. Weer de lach; nuchtere kerel, droge humor. Sommige dingen veranderen nooit.

Wat wezenlijk veranderd is, is zijn gezondheidstoestand. ,,Ik ben ergens begin dit jaar medisch fit verklaard door de dokter”, zegt hij. Maar ja, of sporten er ook nog in zat? ,,Dat zei de dokter uit zichzelf al. Hij begon over sporten, zei dat ik mocht doen wat ik wilde. Nou, dat wist ik wel”, knipoogt de Gytsjerker. ,,Fierljeppen. En dus ben ik dit seizoen weer begonnen.”

Het cirkeltje was rond. Na de diagnose in 2010 en het herstel in 2011, was 2012 het jaar waarin Scherjon terugkeerde als fi erljepper. Als mens ook vooral. Als gezónd mens. ,,En dat voelt heel erg goed. Het was niet bepaald de leukste periode.”

Wat begon met wat vlekken op zijn lichaam, ging over in jeuk en een doktersbezoek ergens gedurende 2010. Bloedprikken was het devies. Maar nog voordat hij goed en wel de resultaten daarvan had gehoord, zat hij al tegenover een internist. De medici vreesden zelfs even voor leukemie, maar een beenmergpunctie én twee zenuwslopende dagen verder, bleef dat leed de jonge fierljepper bespaard.

Uit een CT-scan bleek vervolgens dat de waarde van zijn bloedplaatjes -anders gezegd: trombocyten -ernstig verstoord waren. Scherjon: ,,Een jaar lang zat ik aan de medicijnen, veel prednison. Er waren onderzoeken, ik moest ook immunkuren ondergaan. Uiteindelijk besloten de artsen om mijn milt te verwijderen. Dat was ongeveer een jaar geleden.”

Het was de ommekeer, een doorbraak in zijn ziektebeeld. Het herstel kon worden ingezet. En aldus geschiedde. Van zielig hoopje mens werd Scherjon weer die frisse, fruitige en vooral gezonde jonge Fries. Maar dramatisch doet hij er niet over; nuchterheid heeft de overhand. ,,Dat mijn milt eruit is, maakt in het dagelijks leven niet veel uit. Ik merk er tenminste vrij weinig van”, haalt hij de schouders op. ,,Ik kan alleen wel wat eerder ziek worden. Maar heel erg is het niet. Er zijn bijvoorbeeld ook veel wielrenners die hun milt niet meer hebben.”

Alsof Scherjon wil zeggen: die sporten ook. En dat doet de Gytsjerker dit seizoen in zijn geliefde fierljepwereldje ook eindelijk weer. Maar toch is zijn instelling veranderd. De meervoudig juniorenkampioen won veel titels en leek een gouden toekomst als topklasser tegemoet te gaan voordat zijn ziekte zich openbaarde.

Maar sport is relatief. ,,Ik ben niet meer die fierljepper die ik eerst was. Ik deed er alles voor. Het draaide maar om een ding bij mij: winnen. Als ik kon trainen, dan ging ik trainen. Ik was er altijd”, blikt hij terug.

Weemoed? Nee, zegt Scherjon. ,,Ik ben blij dat ik weer gezond ben. Ik ben blij dat ik weer van mijn gezinnetje kan genieten. En als ik dan tijd over heb? Ja, dan ga ik fierljeppen. Maar zo niet, dan niet. Het is geen must meer, zoals vroeger.”

Het doet ietwat vreemd aan: een jongeman van 22 jaar die over ‘vroeger’ spreekt. Maar de ziekte zal voor altijd een belangrijke periode in zijn leven blijven. Want 22 of 88; gezondheid gaat voor alles. En ziekte relativeert het een en ander. ,,En dat terwijl ik toch een nuchter persoon ben. Erover praten doe ik ook niet vaak meer. Zo ben ik niet. Bovendien: ik wil niet meer achterom kijken. Ik wil vooruit kijken.”

Alsof Scherjon het zelf zo heeft gepland, vormt die instelling een fraai bruggetje naar de titelstrijd van vandaag. Tijd voor een vooruitblik. Na twee jaar is hij terug in Winsum als deelnemer aan het FK fierljeppen. Nu als senior in plaats van junior. En als deelnemer in plaats van titelkandidaat. Voor een overwinning komt hij tekort. Dat weet-ie. En daar zou Scherjon ‘vroeger’ nog pissig om zijn geworden. Maar inmiddels niet meer. ,,Ik ben vooral blij dat ik meedoe en ik wil er een leuke wedstrijd van maken. Een prijs pakken, nee, dat zit er niet in.”

Of het uitmaakt? Welnee. Bij het interview uit 2010 was Scherjon net begonnen aan de belangrijkste wedstrijd van zijn leven. Inmiddels is die achter de rug. Hij won de wedstrijd. En daar kan geen fierljeptitel tegenop.