Favorieten springen het beste Hollands Kampioenschap ooit

De wat wisselende noordoostenwind en de risico’s die springers wilden nemen om het felbegeerde kampioenschap te winnen, zorgden voor veel natsprongen (ruim 40%) maar ook voor verrassende uitschieters.

Het in grote getale opgekomen publiek verveelde zich dan ook geen moment en leefde mee met de wedstrijd en de springers. Nooit eerder sprongen de 4 Hollandse kampioenen samen zoveel meters bij elkaar – het beste Hollandse Kampioenschap ooit dus

In de seniorengroep pakte Jaco de Groot (Woerden) met overmacht de titel. In de eerste omloop zette hij al een sprong van 20.53 m neer, zijn laatste finalesprong reikte nog verder: 20.62 m. Nooit eerder was op een Hollands kampioenschap zo ver gesprongen. Die afstanden passen mooi in de seizoensopbouw, stelde De Groot na afloop tevreden vast: “De insprong wordt steeds beter, je wordt sterker en dan kun je ook wat. Je komt makkelijker en vaker bovenin.” En, vooruitblikkend naar het Nederlands kampioenschap: “Nu nog gestrekt uitspringen, daar kwam ik nu nog niet aan toe.” Thomas van Midden (Vlist) werd fraai tweede, maar wel op afstand: 19.03 m. Het brons werd heel verrassend gewonnen door “good old” Erik Bos uit Waarder. Bos plaatste zich nipt voor de finale maar sloeg in zijn eerste finalesprong toe: na de gebruikelijke harde aanloop volgde een prima insprong, toen de polsstok vervolgens langzaam over het dode punt ging maakte Bos meters in de “pols” en landde op 18.64 m. Een afstand die hij sinds 2011 niet meer had gesprongen. “Niemand had mij op zijn lijstje staan maar ik blijf een outsider” constateerde Erik terecht. Titelverdediger Rian Baas (Oudewater) kwam met 18.44 m niet uit de verf. Dat gold ook voor plaatselijk favoriet Bastiaan de Bruijn (Lopik) en veteraan Theo van Kooten (Haastrecht) die eerder dit seizoen tweemaal won in Jaarsveld: zij haalden de finale niet.

Dameskampioene en Nederlands recordhoudster Dymphie van Rooijen (Harmelen) prolongeerde haar titel. Haar openingsafstand van 15.18 was al toereikend, later in de wedstrijd volgde nog een sprong van 15.51 m. Daarmee bleef het kampioenschapsrecord (15.70 m) net buiten bereik Helemaal tevreden over de winnende afstand was Van Rooijen dan ook niet: “Ik had graag nog iets verder gesprongen. Maar dat lukte bij de laatste sprong net niet.” Aan de andere kant was er tevredenheid: “Toch ben ik al lang blij dat het beter liep dan afgelopen woensdag”, toen zij een matige generale sprong. Pas in de laatste voorronde zorgde de concurrentie voor weerwerk: de pas 14-jarige Fabiënne Overbeek (Benschop) verbeterde haar p.r. en kwam tot een fraaie 14.75 m. Van Rooijens sportvriendin Wendy Helmes kwam zoals wel vaker nog het dichtst bij: 14.88 m in de voorronde, in de finale kwam daar nog vier centimeter bij. Dit betekende tweemaal een verbetering van haar beste seizoenprestatie; de 15 meter lijkt nu een kwestie van tijd. Een mooie prestatie leverde de 12-jarige plaatselijk favoriete Demi Groothedde, die met 13.21 de finale haalde. Topspringster Jessica Snoek (Oudewater) stond met een knieblessure aan de kant.

Topfavoriet Erwin Timmerarends (Montfoort; hij won dit jaar 18 van zijn 24 wedstrijden) begon de titelstrijd met een natsprong. Dat Timmerarends onder spanning kan springen bewees hij daarna: 18.93 m, 19.17 m en in de finale 19.61 m. Opnieuw een aansprekend kampioenschap op naam van de houder van het Nederlands juniorenrecord. “Als je een heel seizoen hard werkt om ver te springen, dan moet je het hier wel doen. En ik ben blij dat dat ook gelukt is” stelde Timmerarends nuchter maar tevreden vast. De grootste concurrentie kwam dit keer niet van Ricardo Faaij (Haastrecht) of Paul van Meijeren (Zegveld), maar van een ontketende Wouter van Midden. De eerstejaars springer, die momenteel succesvol in de 2e klasse acteert, was op grond van die prestaties uitgenodigd voor deze topwedstrijd. Dat buitenkansje pakte hij, maar zonder de verwachting dat hij een medaille zou winnen. Maar wat kenners al langer voor mogelijk hielden gebeurde nu: de soepel klimmende Van Midden ging mooi over, verbeterde zijn p.r. van 17.12 m naar 18.35 m en sprong daarmee alle prognoses omver. Zoals gezegd: dat was ook te ver voor Ricardo Faaij en Paul van Meijeren, die in de laatste omloop nog wel tot 18.19 resp. 17.51 m kwamen. Ook de overige junioren presteerden vrij goed.

De minst voorspelbare groep was de categorie jongens, waar de deelnemers dit seizoen aan elkaar gewaagd zijn. De ontknoping was desalniettemin verrassend: de winnaar kwam niet uit de top 3 van het klassement (Matthieu van Vuuren/Daniel Cluistra/Gerwin Kastelein; samen goed voor 15 gewonnen wedstrijden) maar uit de “lagere regionen”: de 13-jarige Jelle Timmerman (Linschoten; 6e in het klassement) sprong al in de eerste omloop een verbluffende 17.14 m, waarop de concurrentie zich vervolgens stuk beet . De sprong was spectaculair: na een matige insprong dreigde de stok scheef te gaan. Snel verplaatste de jeugdspringer zijn lichaamsgewicht naar de andere kant, waarmee hij de polsstok precies de goede correctie gaf. “Ik zat te trekken en naar beneden te kijken en dacht: dat wordt zwemmen – en toen voelde ik dat de polsstok toch overging”, aldus de gelukkige winnaar. Zijn afstand betekende tevens een verbetering van het leeftijdsrecord voor 13-jarigen, dat drie dagen eerder nog door Reinier Overbeek (Benschop) scherper was gesteld. Overbeek behoorde samen met Daniël Cluistra (Oudewater) tot de verliezers die de finale niet haalden. Gerwin Kastelein (Zegveld) en Matthieu van Vuuren (Benschop) deden dat nog wel, maar konden met 16.18 resp. 15.71 m Jelle Timmerman niet in de problemen brengen. Verdienstelijk was het springen van Lucas van Eijk (Haastrecht) die met 15.38 m zijn p.r. verbeterde en het kwartet finalespringers compleet maakte.

Na afloop reikte wethouder Johan van Everdingen van de gemeente Lopik de prijzen uit.