2013-07-15 22:14 |
Galama is de koning te rijk met adeltitel
De familie Galama uit It Heidenskip is sinds zaterdag de koning te rijk. Nadat Ysbrand Galama in 2010 al eens het Keningsljeppen in Burgum op zijn naam schreef, was het drie jaar na dato ook de beurt aan broer Oane
En net als toen bleek slechts een negentien meter-notering genoeg voor de prestigieuze titel, maar daar had de winnaar zelf uiteraard even geen boodschap aan.
Op dat moment stonden twee andere broers al lang en breed omgekleed langs het water. Bart en Thomas Helmholt wisten zich niet door de series heen te worstelen en vooral het ontbreken van die eerste grootvorst in de eindstrijd was een verrassing van jewelste. Terwijl Oane Galama met de Friese vlag in de top eenmaal naar de overkant ging, keek Helmholt achter de schansen met een bedrukt gezicht toe.
,,Ik baal er vooral van dat ik niets, maar dan ook helemaal niets heb laten zien. Daar heb ik meer moeite mee dan met het afstaan van de titel”, zei Helmholt. ,,Het ging de laatste weken heel behoorlijk, dus had ik echt het gevoel dat ik iets neer kon zetten. Maar misschien heb ik hier wel teveel pijlen op gericht en wilde ik te graag. Zo voelde het in elk geval wel.”
Toch was Helmholt nog lang in de race om net als alle anderen weer op ‘nul’ te beginnen in de finale, ware het niet dat zijn Burgumer ploeggenoot Nard Brandsma in zijn laatste seriesprong met 18,59 verder reikte dan Helmholts schamele 18,48. Van een plaatselijke koningsmoord door een eigen metgezel wilde Helmholt terecht niets weten. ,,Het zou schandalig zijn geweest als Nard mij had moeten sparen. Ik heb mijn kansen gehad en die eigenhandig verprutst. Wij vormen alleen een team om elkaar beter te maken, maar dit is en blijft een individuele sport.”
Hoe het ook zij: met de eliminatie van Helmholt verdween nog voor de ontknoping de absolute topfavoriet en lag de finale meer open dan ooit, wist ook degene die uiteindelijk aan het langste eind trok. ,,Ik had niet verwacht dat 19,67 genoeg zou zijn, maar met Bart ben je toch de belangrijkste belager kwijt”, stelde Oane Galama. ,,Ik ging nog vrij vlot over, was absoluut niet zeker van mijn zaak, maar Ysbrand zei direct dat deze sprong ‘m wel eens kon zijn.”
Die sprak uit ervaring, want in 2010 kroonde Ysbrand Galama zich al tot koning met een afstand van 19,34. Zaterdag sprong hij in de series met 19,98 verder dan alles en iedereen, maar aangezien bij het Keningsljeppen alleen de finaleafstanden tellen, bleek de man uit It Heidenskip zijn kruit te vroeg te hebben verschoten. ,,Ysbrand had het op basis van de hele wedstrijd verdiend, maar hij was even vergeten dat alleen de finale van belang was”, zei Oane Galama met een knipoog.
Hij vervolgde: ,,Uiteindelijk kwam de wedstrijd niet echt los. Ik had er qua afstanden meer van verwacht, dus misschien ben ik nu even best of the rest. Normaal gesproken kunnen mannen als Bart, Thewis en Ysbrand tenslotte echt wel verder komen. Maar ja, daar heb ik nu maar even lak aan, hè.”
Onverwachte mededinger in de eindstrijd was Jacob Scherjon, die tijdens de series zijn vier jaar oude persoonlijk record van 19,07 omhoog tilde naar 19,27. De Gytsjerker was lange tijd afwezig als actieve fierljepper door een ernstige auto-immuunziekte, maar heeft na zijn herstel de draad sinds vorig jaar weer opgepakt. ,,Ik zei toevallig laatst nog tegen Rein van der Wal dat mijn seizoen geslaagd zou zijn met een persoonlijk record. Nu ik dat doel bereikt heb, wil ik ook graag het NK nog proberen te halen. Ik weet nu weer waar ik sta en dit is echt even genieten geblazen.”
Bij de jongens nam IJlster Bobby Zwaagman de prinsentitel over van plaats-en clubgenoot Tom Hoekstra. Zwaagman werd in de series nog wel even op scherp gezet door Wiebe Auke Postma, daar de Noardburgumer met 16,35 en 16,57 tot twee keer toe zijn persoonlijk record wist aan te scherpen. In de finale toonde Zwaagman echter met drie zeventien meter-noteringen, waarvan de verste 17,73 was, zijn superioriteit aan op de kleine schans.
Toen de kersverse prins de bloemenkrans kreeg omgehangen, stond hij met een grijns van oor tot oor op het ereschavot. ,,Dit is toch een speciale titel”, klonk het toen. ,,Al helemaal als je ‘m voor de eerste keer pakt, natuurlijk. In de finale had ik de smaak goed te pakken, maar toch weet je ook met zeventien meter nog niet zeker dat je het gaat redden. Dat het toch gelukt is, maakt me behoorlijk trots.”
En zo was Hilianne van der Wal bij de dames de enige van ‘adel’ die haar titel met succes verdedigde. De Noardburgumse bleef met 15,30 Lisanne Hulder (14,01) en Maureen Poiesz (13,56) ruim voor. ,,Schitterend”, was haar korte doch krachtige commentaar. ,,Ik vreesde nog even dat Lisanne in haar laatste sprong er overheen zou gaan, maar gelukkig hield ik genoeg over.”